Rozdział 2

Rozdział 2

Minął tydzień od naszej przeprowadzki, nadal nie zadowolona z tego, że nie odwiedzę w najbliższym czasie grobu moich rodziców, usiadłam na krześle w kuchni.

- Idziemy dziś na imprezę – poinformowała mnie nagle siostra wchodząc razem z Lukasem do pomieszczenia.

- Nigdzie nie idę – mruknęłam zdenerwowana.

- Idziesz czy chcesz czy nie, w końcu musisz wyjść z domu –odparł chłopak.

- Nie pójdę nawet o tym nie myślcie, już zapomnieliście, że rodzice nie żyją ! – krzyknęłam.

- Pamiętamy, ale nie możemy ciągle żyć przeszłością – powiedziała moja siostra.

- Pójdę pod jednym warunkiem. To jest pierwszy i ostatni raz jak z wami pójdę – oznajmiłam zła i ruszyłam do swojego pokoju.

 Nie wiedząc co się dzieje z moim rodzeństwem rzuciłam się na moje nie pościelone jeszcze łóżko.

Do mojej głowy wpadł pomysł by się im w końcu sprzeciwić, lecz po chwili stwierdziłam, że to bezsensu. Nadal wkurzona wstałam z łóżka by po chwili wyjść z pokoju, a następnie z domu. W oddali nadal słyszałam głosy mojego rodzeństwa, nie przejmując się nimi skierowałam się do parku. Zdenerwowana chodziłam różnymi alejkami, aż w końcu wpadłam na kogoś i po chwili leżałam na ziemi.

- Uważaj jak chodzisz – mruknęłam wkurzona.

- Sama uważaj – odezwała się dziewczyna.

 Wkurzona spojrzałam na nią i zauważyłam, że czarnowłosa dziewczyna również patrzy się na mnie.

- Ślepa jesteś czy co ? – spytała się brunetka wstając.

- Nie, ale ty to pewnie tak – odpyskowałam jej podnosząc się z brudnej ziemi.

- Pyskata – szepnęła – Jestem Rosemary Malik, ale wolę jak mówią na mnie Rose.

- Veronica Noris dla przyjaciół Ronnie – przedstawiłam się.

 Dziewczyna przytuliła mnie zapewne na nowy początek znajomości, z uśmiechem sama objęłam Rosie. Chwilę później oderwałyśmy się od siebie i usiadłyśmy na pobliskiej ławce. Opowiadając o sobie znalazłyśmy mnóstwo tematów, w których mogłyśmy dyskutować.

- Długo już tutaj mieszkasz ? – spytała się w pewnym momencie dziewczyna.

- Zaledwie tydzień – mruknęłam spuszczając wzrok.

- Coś się stało, bo wiesz wyglądasz jakbyś się czymś przejmowała.

- Moje rodzeństwo chce iść na imprezę, ale ja nie chcę, wiem trochę dziwne, tylko że nie chcę zostać sama jak oni będą się bawić.

- Nie martw się, jak chcesz to mogę tam wpaść i nie będziesz musiała sama siedzieć – zaproponowała wyciągając z kieszeni paczkę fajek.

- No pewnie, że chcę – powiedziałam z uśmiechem.

- Palisz ? – spytała się dziewczyna podstawiając mi paczkę papierosów.

- Nie, ale mogę spróbować – mruknęłam zabierając jednego by po chwili wsadzić go do buzi i odpalić zapalniczką Rosie.

 Po spaleniu szluga ruszyłyśmy w stronę sklepu, ponieważ dziewczyna musiała iść kupić różne produkty spożywcze. Po 15 minutach dotarłyśmy pod asdę, chwilę później weszłyśmy do sklepu po czym wzięłyśmy dwa wózki i chodziłyśmy po cały pomieszczeniu wrzucając różne produkty. W pewnym momencie usłyszałyśmy mnóstwo krzyczących dziewczyn, nieco wkurzone ruszyłyśmy do kasy, by po chwili wyjść z skasowanymi i zapakowanymi w siatki produkty. Rozmawiając przez drogę doszłyśmy pod dom mojej nowej znajomej, podając sobie nawzajem numery pożegnałyśmy się uściskiem, a następnie rozstałyśmy się z uśmiechem na ustach. W drodze powrotnej do mojego domu słuchałam przez słuchawki piosenek z mojego telefonu, niecałe 20 minut później znalazłam się pod domem, przypominając sobie rozmowę z moim rodzeństwem lekko się skrzywiłam. Weszłam do willi, ściągnęłam buty rzucając je w korytarz skierowałam się do kuchni, tam nie zastając nikogo położyłam na stół zakupy. Chowając je usłyszałam jak ktoś schodzi po schodach.

 - Za 3 godziny jedziemy do klubu – powiedziała Victorie wchodząc do kuchni.

- Yhym – mruknęłam wkładając ostatni produkt jakim był sok o smaku jabłka z kiwi do lodówki.

- Jakby co jestem w salonie – oznajmiła siostra wychodząc z pomieszczenia.

- Gdyby mnie to obchodziło – szepnęłam, tak żeby dziewczyna nie usłyszała.

  Po skończeniu wkładania zakupionych rzeczy wyjęłam z lodówki dwie marchewki. Obrałam je ze skórki, a następnie ruszyłam w stronę pokoju przegryzając pomarańczowe warzywo.

- Dostałem pracę ! – usłyszałam wbiegającego Lukas’a do domu.

- Ciekawe jako kto – mruknęłam.

- A jako model – odparł z uśmiechem.

- Gratulację – krzyknęła moja siostra przytulając chłopaka.

- Dzięki, a ty się nie cieszysz ? – spytał się mnie Luk.

- Tsaa, gratki – rzuciłam od niechcenia i wyszłam z salonu.

- A tej co jest – usłyszałam.

- Nie wiem – mruknęła moja siostra.

Dalej już nie słyszałam rozmowy ponieważ oddaliłam się na wystarczającą odległość. Weszłam do pokoju, a tam potykając się o dywan upadłam na łóżko, które zamortyzowało upadek.

-*-*-*-*-*-*-*-
Już drugi rozdział szybko mi idzie : )
komentujcie jeśli możecie.
Ronnie <3